Speaker
Description
در چند سال اخیر تحریک مغز به عنوان یک مداخله غیردارویی برای درمان انواع اختلالات مغزی مورد توجه قرار گرفته است. از یک منظر تحریک مغز را می‌توان در سه دسته کلی تحریک الکتریکی، تحریک مغناطیسی و تحریک فراصوت تقسیم بندی کرد. در یک دسته‌بندی دیگر می‌توان تحریک مغز را در دو بخش تحریک با رویکرد تهاجمی و غیرتهاجمی مورد بررسی قرار داد. هدف از این سخنرانی معرفی دستاوردهای پژوهشی حاصل‌شده در حوزه تحریک غیرتهاجمی مغز به دو روش الکتریکی (روش تداخل زمانی) و امواج اولتراسوند (فراصوت) در درمان اختلال عصبی حرکتی پارکینسون و اختلال شناختی اعتیاد است. استفاده از سیگنال‌های مغزی می‌تواند جایگزین مناسبی برای تست تشخیص اعتیاد باشد. بدین منظور در بخش اول ارائه به تشخیص اعتیاد از روی سیگنال‌های مغزی و سپس بررسی اثر تحریک تداخل زمانی در درمان اعتیاد در مدل‌های حیوانی مبتلا به اعتیاد مورفین پرداخته خواهد شد. در بخش دوم ارائه روش تحریک امواج اولتراسوند برای درمان اختلال پارکینسون معرفی خواهد شد. امید است که با نتایج حاصل شده در حوزه تحریک غیرتهاجمی مغز با استفاده از این دو راه‌کار بتوان به چشم‌انداز جدیدی در بهبود اختلالات شناختی و عصبی حرکتی در بیماران مبتلا به اعتیاد و پارکینسون دست پیدا کرد.
